شعر فارسی معاصر

شعر للشاعر الإيراني المعاصر

گروس عبد الملکیان

من مجموعته (ألوان الدنيا الزائلة)

تعريب : أحمد موسى

از هم                                       فَرَرْنا من بعض
به هم گریخته‌ایم                           إلى بعض،
از خاک                                    من التراب
به زیر خاک                               إلى ما تحت التراب،
و انگار تمام جاده‌ها را                   وكأنّ كل الطرقات قد رُسِمَت
با پرگار کشیده است                       ببركار،
و انگار مرگ نقطه‌ای است              وكأنَّ الموت تلك النقطةٌ
که به پایان تمام جمله‌ها می‌آید            التي تقع في آخر كل الجمل

و آن پرنده‌ی کوچک                     وذانك الطائر الصغير
که رویای من و تو بود                  الذي كان حلمي وحلمَك
در دهانش برگی گذاشته‌اند              وضعوا في فمه ورقة
تا سکوت کند                             حتى يصمت
*
از شب به شب گریخته‌ایم              فررنا من الليل إلى الليل

دست‌هایت را به تاریکی فرو ببر   اغمس يديك في العتمة
و هر چه را که لمس کردی         وصدِّق
باور کن                              كل ما لَمَسَتْه يداك